yine öyle yaptın işte,
yine öyle yaptım işte.
istedim ki ekmeğini ruhuma banıp katık yap kendine,
doyarken sen, beni de bununla avut sadece.
halbuki sen çok açtın, bu aşla nasıl doyardın?
ah ben, ben nasıl da saftım..
sen gittin, ben öyle baktım;
itimât etmediğin ruhuma methiyeler donattım.
kurdum sofrayı tüm benliğimle,
aklımı yedim orda peynir ekmekle..
Meğerse kadının beyninde tümör yokmuş, tümör kadının kendisiymiş.
kanser oldum.
gurursuzluk...
insan işi değil,
eğer ki ben insansam.
Böylesine gurursuz bir kadın göreceğime ölü kadın görmeyi tercih ederim derken çok da ciddiydim. Çünkü aklı başında şehirli bir kadının kendini metalaştıran adama ruhunu gökyüzüne salmadan, bedeniniı çürümeye yatırmadan tam teslim olması olacak iş değildi.
ben böyle bilirdim.
eğer ki bildiklerim doğruysa.
