Öğretmen anlatıyor:
''Bir orantıda değişkenlerden biri artarken (veya azalırken), diğeri aynı oranda azalıyorsa (veya artıyorsa) bu orantıya Ters Orantı denir.'' diyor. Ön sıraların kaleminden çıkan ses ta arka sıradakilerce duyuluyor; ne var ki not alma arzusu önden arkaya gittikçe azalıyor.Hocaysa başka örnek veriyor:
8 işçi bir duvarı 6 günde bitiriyorsa, aynı duvarı 3 işçi kaç günde bitirir?
'Amma da büyük duvarmış haa!' diye fısıldıyor arkadaşına Metin, gülüşüyorlar. Cevabı kendileri de merak ettiğinden, uğraşıyorlar üzerinde. Ve önce İsa buluyor cevabı. Teyit etmek için de bakıyor tahtaya.
Oysa soru çoktan çözülmüş; bir başka örneğe geçmiş hoca. Kızıyor, 16 diyor İsa ve içinden de on altı kere hocaya küfrediyor.
Buna benzer birkaç kere daha böyle soru çözmüşlüğü vardı aslında. Cevabı söylemek için ya geç kalır, ya da öğretmenin dikkatini çekmemek için susar, yutardı.. Matematiği iyi sayılmazdı. Konular ilerleyip zorlaşınca, onun da örnek çözme sayısı azalırdı.
Metin ve İsa; iki yakın arkadaş, benzer mahallenin ve benzer babaların çocukları.
Öğretmenin arka sıralara uğrama ihtimalinin azaldığı teneffüse yakın zamanlarda fısıltıları artan çocuklar. Oradan buradan konuşup dersin bitmesini bekleyen çocuklar...
Polislerden bahsediyordu Metin (her gün onlarca kavgaya şahit oldukları mahallelerine hiç uğramayan) Dün gece çağırmışlar da yine gelmemiş. Sonra birkaç arkadaşıyla öldürdüğü lağım faresini anlatıyor... Biliyor aslında o da fare izlerinin arttığı yerde polis adımlarının azaldığını.
Sonra zil çalıyor: tahtada Ters Orantı örnekleri. Bakıyor. ''Ben ne bilirim ters orantıyı lan'' diyor, dışarı koşuyor.
