3 Ekim 2012 Çarşamba

Tecahül-ü Ârif

İnsan dediğimiz varlık edebî bir metin. Söz sanatları pek yakışır kendilerine.
Oysa her sanat bir yalan.
Yalanın sonu alkış ya da
kaybediş.

hayır, hayır ben böyle olanı güzelleştiren sanat sevmiyorum.
aslında sanat da sevmiyorum çoğu,
 anlamıyorsunuz.

özledim deme.
içinde özlemi barındıran cümleler kurma mesela.
çık gel.
sadece bu kadar.
pekiden önce elinde amaların, fakatların varsa,
ve vazgeçebileceğin şey çoksa başkalarını sev.

her şey aslında ne kadar basit.


mevzu bahis gönül işleri olduğunda onunla ilgili imâları anlamayan kadın yoktur. imâların ilgilendirmediği kadın vardır belki. tecahüle sığınır, ki bu da bir tepkisizlik
yahut senle olmaz halidir.

anlamadı adam.
üstüne alındı öteki tüm cümleleri.
çıktı geldi
ve
adı arif değildi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder