Neden şüpheci kadın filozof olmamış tarihte düşündünüz mü? Ben söyleyeyim: Çünkü kadınların şüpheleri saçmadır, yersizdir, sinir bozucudur, can sıkıcıdır. Bir kere bu felsefi görüş metodolojik olarak ifade edilmeden önce pratikteki örnekleriyle zihine yerleştirilecekti ki yazına dökülebilsin. Şüphenin kendisi bizatihi hastalık belirtisi olarak görüldüğü için ciddi şekilde bir ifadesi de olmadı. Sustu kadın.
İşte böyle böyle erkek hükümranlığına döndü dünya. Bir dişi Descartes çıkaramadık.
* * *
Dün bir saat uyudum, nasıl ters şekilde yattıysam elimin tarifsiz uyuşukluğuna uyandım. Bugün oldu, uyudum mu uyumadım mı bilmiyorum. Hatta artık bugün de geçti, yarın oldu. Ben hâlen bilmiyorum acaba uyumuş muyumdur?
Sinir ne güçlü bir doping değil mi, insanı diri tutuyor. Yirmi sayfa kitaba bakınca normalde kapanan gözkapakları resmen strüktüre meydan okuyor, ''sen dalgayı gönder ben iyiyim, hep açık kalabilirim' böyle' diyor. Oysa vücut bir fabrika yeri gibi, gürültüyle dönüyordur makina çarkları. Ama hiçbir şey hissetmiyorum, duymuyorum. Adeta semaha dönüyor çarklar ben huzur buluyorum.
Bir şeyler oluyor, bir şeyler bitiyor.
Hayatı tanıyoruz herbir dönüşte.
Yargılamıyoruz, kavramaya çalışmıyoruz.
Bir şeyler ekliyoruz sadece bildiklerimize
Bir devridaim makinesi işte.
Fiziğe aykırı;
ama var.
Hayat.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder